Niemal po dekadzie od premiery, do oferty Rebela powraca Drako. Odrodzony jak Feniks z popiołów i to nie w jednej, a dwóch niezależnych odsłonach! Jak po tylu latach odnajdzie się na rynku planszówkowym jedna z najpopularniejszych gier Adama Kałuży? Czy druga część tej przyjemnej, asymetrycznej gry taktycznej wnosi do serii powiew świeżości i nowatorskie rozwiązania? Poszukajmy wspólnie odpowiedzi na te i inne pytania. Zapraszam do recenzji.
Czy wiecie, że The Ancient World (2nd Edition) jest 16 pozycją Ryana Laukata ufundowaną za pośrednictwem Kickstartera! Osiemnastą, jeżeli liczyć najnowsze zbiórki. Pan Laukat ma wielu wiernych fanów na całym świecie, co najdobitniej widać po ilości backersów w kampaniach crowdfundingowych. I chociaż nie jest mi po drodze z jego twórczością, doceniam kreatywność, wszechstronność i konsekwencję, z jaką realizuje się na planszówkowej niwie. Tym bardziej że to człowiek orkiestra — projektant, grafik i wydawca w jednej osobie!
Urodziłem się za żelazną kurtyną jak zapewne wielu z Was. Jako dziecko przeżyłem stan wojenny, a będąc nastolatkiem upadek muru berlińskiego i komunizmu w Europie Środkowo-Wschodniej. Pamiętam czasy Pewexu, żywności na kartki, oraz wszechobecnego poczucia rezygnacji i bezsilności. Mogłem być co najwyżej biernym obserwatorem zachodzących zmian politycznych, ale teraz… Teraz to się zmieniło za sprawą gry Żelazna Kurtyna wydanej nakładem FoxGames. Nareszcie mogę decydować o losach świata, wspierając ZSRR u boku towarzyszy Stalina i Gorbaczowa, w dążeniu do stworzenia społeczeństwa pozbawionego ucisku i wyzysku klasowego. Lub opowiedzieć się po stronie kapitalizmu, wolności słowa i praw obywatelskich — ramię w ramię z JFK, czy Ronaldem Reaganem. Zasadniczo w przeciągu jednej godziny mogę opowiedzieć się po obu stronach konfliktu — tyle czasu mniej więcej zajmują dwie pełne rozgrywki w Żelazną Kurtynę. Losy świata zależą od Starych Kości — właściwego człowieka na właściwym miejscu!